Adverb:

புன்முறுவலுடன்,

smilingly தமிழ் அர்த்தத்தின் உதாரணம்:

ஆலயத்தைக் கட்டுவதற்கான முயற்சிகள் எங்கு எடுக்கப்பட்டன என்பதை முருகன் ஒரு சிறிய சிறுவனாக தோன்றி, முருகன் சுயம்பு மூர்த்தியாக அருள்பாலிக்கிறார், அங்கு ஒரு புன்முறுவலுடன் மூழ்கியிருக்கிறார்.

அந்த சகாப்தத்தின் முடிவை தைரியமாக ஒரு புன்முறுவலுடன் அவர் ஏற்றுக்கொண்டாலும், அவர் ஒரு நெருக்கடியான எதிர்காலத்தை எதிர்நோக்கும் சோகமான தனிமை நிறைந்த ஒரு உருவமாகவே காணப்படுகிறார்” என்று குறிப்பிட்டார்.

அங்கு கட்டிலில் அமர்ந்திருந்த அவர் இருவரையும் புன்முறுவலுடன் வரவேற்றார்.

பெருமான் புன்முறுவலுடன் ‘முப்பதுமுறை உன்னிடத்துத் தோற்ற கண்ணன் உபமன்னியர்பால் சிவதீக்கை பெற்று எம்மைப் பூசித்துப் பெருவலி பெற்று நின்னை வெல்லும் வலியினனாய் நின்மகள் உஷைக்கோர் பழிவருங்கால் மதிற் கொடியும் அற்றுவிழும் துன்னிமித்தத்தில் போர்க்கு வருவன்’ என்றனர்.

smilingly's Usage Examples:

He's handsome, isn't he?The handsome Anatole was smilingly talking to a partner on his arm and looked at Natasha as one looks at a wall.

Anatole, having taken off his overcoat, sat with arms akimbo before a table on a corner of which he smilingly and absent-mindedly fixed his large and handsome eyes.

"Oh nothing, only a trifle," said Natasha, smilingly still more brightly.

"Don't dare to think about it," she said to herself, and sat down again smilingly beside "Uncle," begging him to play something more.

The handsome Anatole was smilingly talking to a partner on his arm and looked at Natasha as one looks at a wall.

Kochubey shook his head smilingly, as if surprised at Bolkonski's simplicity.

"Lelorgne d'Ideville smilingly interpreted this speech to Napoleon thus: "If a battle takes place within the next three days the French will win, but if later, God knows what will happen.

"Madame, I doubt my ability before such an audience," said he, smilingly inclining his head.

But Anatole was dumb, swung his foot, and smilingly examined the princess' hair.

Pierre recalled how Helene had smilingly expressed disapproval of Dolokhov's living at their house, and how cynically Dolokhov had praised his wife's beauty to him and from that time till they came to Moscow had not left them for a day.

"Dronushka," she said, regarding as a sure friend this Dronushka who always used to bring a special kind of gingerbread from his visit to the fair at Vyazma every year and smilingly offer it to her, "Dronushka, now since our misfortune.

"Do you know, one Christmas I drove from Tver," said Anatole, smilingly at the recollection and turning to Makarin who gazed rapturously at him with wide-open eyes.

The Emperor looked smilingly down the room.