Adjective:

பொறுத்துக் கொள்ளும் பண்புடைய, மன்னிக்கிற,

placable தமிழ் அர்த்தத்தின் உதாரணம்:

ஆனால் பின்னர், துளசி அவனை மன்னிக்கிறாள்.

அதாவது, இயேசு பகைவரை மன்னிக்கிறார் (23:34); ஒதுக்கப்பட்டோருக்கு உறுதுணையாக இருக்கிறார் (23:43); கடவுளை நம்புவதில் விடாது நிலைத்திருக்கிறார் (23:46).

எனவே தன் தந்தையின் அறிவுரைப்படி அன்று இரவே ராசுப் படையாச்சியிடம் மன்னிப்புக் கேட்கச் செல்லும் மணிமாறனை ராசுப் படையாச்சி பெருந்தன்மையோடு மன்னிக்கிறார்.

 படையப்பா அவனை மன்னிக்கிறார்.

டாங்லர்ஸ் இறுதியாக தனது குற்றங்களை மறுபரிசீலனை செய்கிறார், மென்மையான டேன்டேஸ் அவரை மன்னிக்கிறார், மேலும் அவர் தனது சுதந்திரம் மற்றும் 50,000 ஃப்ராங்க்களுடன் விட்டுவிட அனுமதிக்கிறார்.

மனீஷாவும் அவரது மாற்றத்தைக் கண்டு ஜெமினியை மன்னிக்கிறார்.

ஐஸ்வர்யா தனது தந்தையிடம் திரும்பிச் செல்கையில், அவளை மன்னிக்கிறார், தங்கள் வசமுள்ள புனித வைரமுடைய பெட்டியை எடுத்தாயா என்று கேட்கிறார்.

சந்தோரை கண்டுபிடிக்க முடியாததால் அவரை மன்னிக்கிறோம் என ஆஸ்திரிய அரசின் பெயரால் அறிவித்து அதைக் கொண்டாடும் ஹங்கேரியப் புரட்சியாளர்களிடம், "உங்களுக்குத் தண்டனை உண்டு" எனச் சொல்வதுமாக பல்வேறு தந்திரோபாயங்கள் திரைப்படத்தில் காட்சிப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.

அவரது முதலாளியை மன்னிக்கிறார்.

இருப்பினும் இறுதியில், நடராஜ் ஊமையாக நடிப்பதற்கான உண்மையான நோக்கங்களை உணர்ந்து கதாநாயகி அவனை மன்னிக்கிறாள்.

அதைக்கேட்டு, நிர்மலை சத்யவதி மன்னிக்கிறார்.

கடவுளை அதிகமாக அன்பு செய்தால் அவர் கூடுதலான பாவங்களை மன்னிக்கிறார் என்பது இதன் பொருளாகும்.

placable's Usage Examples:

"Frederick the robber nobles found a most implacable enemy.

(1312-1350) is variously known among Spanish kings as the Avenger or the Implacable, and as "he of the Rio Salado.

But Kruger remained implacable, bigoted, avaricious, determined on a policy of isolation.

From this time she was the ardent champion of her husband's and son's rights; to her energy the cause of Lancaster owed its endurance, but her implacable spirit contributed to its failure.

"More lasting still was the implacable hatred of those who had suffered from his cruelties.

His knowledge of the Bible was such that he might have been called a living concordance; and on the margin of his copy of the Book of Martyrs are still legible the ill-spelt lines of doggerel in which he expressed his reverence for the brave sufferers, and his implacable enmity to the mystical Babylon.

When Louis the Lame died in 1445 his father came into the power of his implacable enemy, Henry of Bavaria-Landshut, and died in prison in 1447.

The confederacy was from its beginning supported by the Roman see, though Podébrad after the death of his implacable enemy, Pius II.

In the impeachment proceedings against Johnson, Sumner was one of the president's most implacable assailants.

Frederick the robber nobles found a most implacable enemy.

He was pious, charitable, of unimpeachable morality, quick-tempered but placable, no great scholar, and only energetic as a hunter.

In other places there were manifest commutations of human sacrifice, as at the altar of Artemis the Implacable at Patrae, where Pausanias saw the wild beasts being driven into the flames.

Synonyms:

conciliable, appeasable, mitigable,

Antonyms:

implacable, unmerciful, stern, unrelenting,