peshwa தமிழ் அர்த்தத்தின் உதாரணம்:

மேலும்,கோபிகாபாய் மத விஷயங்களை நன்கு அறிந்தவர் என்பதாலும், பிராமணக் குடும்பங்களில் நடைமுறையில் உள்ள பழக்கவழக்கங்கள் பின்பற்றத் தெரிந்தவர் என்பதாலும், முதலாம் பாஜி ராவின் மூத்த மகனான பாலாஜி பாஜிராவ் (பின்னர் நானாசாகேப் பேஷ்வா என்று அழைக்கப்பட்டார்) என்பவருக்குத் திருமணம் செய்து வைக்க விரும்பினார்.

முகலாயப் பேரரசன் அவுரங்கசீப்பின் இறப்பை அடுத்து, பேரரசின் தளபதிகளான பேஷ்வாக்களால் விரிவாக்கப்பட்டது.

மரத்தியப் பேரரசர் சாகுஜியின் பிரதம அமைச்சர் எனும் பேஷ்வா முதலாம் பாஜிராவ், புனேவில் சனிவார்வாடா கோட்டையை நிறுவ 1 சனவரி 1730ல் அடிக்கல் நாட்டினார்.

இவரது உறவினர் கோபிகாபாய் (ராஸ்ட் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர்), பேஷ்வா பாலாஜி பாஜிராவின் மனைவியாவார்.

1729 ஆம் ஆண்டில் மராட்டிய பேஷ்வா பாஜிராவால் கட்டப்பட்ட கோவில் இது.

இவருக்குப் பின் இவரது மகன் பாஜிராவ், மராத்திய பேஷ்வாவாகப் பொறுப்பு ஏற்றார்.

பேஷ்வாவைக் கொலை செய்த காரணத்தினால், இரகுநாதராவ் நாடு கடத்தப்பட்டார்.

1965 பிறப்புகள் பாலாஜி பாஜி ராவ் (Balaji Baji Rao) (1720 – 1761), நானாசாகிப் என்றும் அழைக்கப்படும் பேஷ்வா பாஜிராவின் மகனும், மராத்தியப் பேரரசின் ஐந்தாம் பேஷ்வாவும் ஆவார்.

தொடக்கத்தில் தொடர்ந்து தோல்விகளைச் சந்தித்த பிரித்தானியர் பேஷ்வா, நிசாம் முதலிய அச்சு அரசுகளின் உதவி கொண்டு மராட்டிய கர்நாடக, மலபார்ப் பகுதிகளைச் சேர்ந்த கலகக் காரர்களை ஒடுக்கியது.

பேஷ்வாக்களின் ஆட்சி காலத்தில் நானா சாகேப் பேஷ்வா திரிம்பகேஸ்வர் கோவிலைக் கட்டுமாறு அறிவுறுத்தியதுடன், திரிம்பகேஸ்வர் நகரத்தை உருவாக்கி அழகுபடுத்தினார்.

வழியில் "லக்பேஷ்வா" எனும் பெயர் கொண்ட அழகிய ஒரு பெண் நடத்தும் சூதாட்ட விடுதி ஒன்றைக் கண்டு அதில் நடக்கும் "பகடை" ஆட்டத்தில் வென்றால் அப்பெண் தம் வசப்படுவாள் என அறிந்து ஆசையால் சூதாடி சகோதரர்கள் இருவரும் தங்களை அடிமைகளாக சூதாட்டத்தில் அப்பெண்ணிடம் தோற்று இழந்து விடுகின்றனர்.

இந்தப் போர் வெற்றியை உயர் ஜாதி பேஷ்வாக்களின் மீதான தங்களின் வெற்றியின் ஒரு அடையாளமாக தலித் மக்கள் கருதுகின்றனர்.

இவருக்கெதிராக சிந்தமராவ் பட்வர்தன் தலைமையிலான மராட்டியப் படையையும் பேஷ்வா அனுப்பினார்.

peshwa's Usage Examples:

But these principalities, though independent respecting internal administration, and making war or peace with their neighbours according to opportunity, owned allegiance to the peshwa at Poona as the head of the Mahratta race.

In 17 4 2 the peshwa advanced to Mandla and exacted the payment of chauth (tributary blackmail), and from this time until 1781, when the successors of Sangram Sah were finally overthrown, Garha-Mandla remained practically a Mahratta dependency.

In Chanda and Deogarh the Gond rajas were suffered by Raghoji Bhonsla and his successor to carry on a shadowy existence for a while, in order to give them an excuse for avoiding the claims of the peshwa as their overlord; though actually decisions in important matters were sought at Poona.

The last of the peshwas, Baji Rao, was banished to Bithur, and his adopted son, the Nana Sahib, made the town his head quarters.

The attack was bravely repulsed, and the peshwa immediately fled from his capital.

The nizam of the Deccan established himself at Hyderabad, comparatively near the headquarters of the peshwa.

In 1785 he re-established Shah Alam on the imperial throne at Delhi, and as his reward obtained for the peshwa the title of vakil-ul-mutlak or vicegerent of the empire, contenting himself with that of his deputy.

Thus a confederation was formed of which the Brahman peshwa or head was at Poona, governing the adjacent territories, while the members, belonging to the lower castes, were scattered throughout the continent of India.

The British, however, released the raja of Satara from the captivity in which he had been kept during the peshwa's time, and reinstated him on the throne, with a limited territory.

The Mahratta king, a descendant of Sivaji, had become a roi fainéant, and the arrangement was negotiated by his Brahman minister, whose official designation was the peshwa.

During the previous war the peshwa had been the protege and ally of the British; and since the war he had fallen more completely than before under British protection - British political officers and British troops being stationed at his capital.

All might have fallen out as he anticipated, had it not been that the Nana Sahib, the adopted heir of the late peshwa, was rajah of Bithur in the neighbourhood.

While the mask of friendship was kept up Elphinstone carried out the only suitable policy, that of vigilant quiescence, with admirable tact and patience; when in 1817 the mask was thrown aside and the peshwa ventured to declare war, the English resident proved for the second time the truth of Wellesley's assertion that he was born a soldier.