Adjective:

விசித்திர, அசாதாரண,

peculium தமிழ் அர்த்தத்தின் உதாரணம்:

சித்திரக்கவிகளுக்கு உள்ளே பல சித்திரக்கவிகளை அமைத்து விசித்திரக்கவிகளாக இயற்றியுள்ளார் .

விசித்திர வீணை நிகழ்ச்சி முதன்முதலில் போபாலின் பாரத் பவனில் நிகழ்த்தப்பட்டது.

சிறு எண்ணிக்கையிலான கதைகள் மட்டுமே பிரத்யேகமாக விசித்திரக் கதைகள் என்ற வகையின் கீழ் உட்படுத்தப்படுகின்றன.

விசித்திர வீணை என்பது பண்டைய ஏகாந்த்ரி வீணையின் நவீன வடிவமாகும்.

53 வது டிஸ்னி அனிமேஷன் திரைப்படம் , இன் இந்த திரைப்படம் ஹான்ஸ் கிரிஸ்துவர் ஆண்டர்சன் விசித்திர கதை " ஸ்னோ குயின் " என்ற கதையின் கதைக்களத்தை அடிப்படையாக கொண்டு எடுக்கப்பட்ட இந்த திரைப்படம் 2013 ல் வெளிவந்தது .

லிசா குட்ரோ மஸாஜ் செய்பவராகவும் இசைக்கலைஞராகவும் உள்ள விசித்திர இயல்புள்ள பீபி புபே கதாபாத்திரத்தை சித்தரித்தார்.

மேலும் முதல் புதினத்தில் தோன்றிய பிற முக்கிய கதாபாத்திரங்கள் கைவிடப்பட்ட நிலையில், இயான் மால்கம் மட்டும் விசித்திரமான முறையில் மீண்டும் திரும்பியிருப்பது, திரைப்படத் தொடர்ச்சியில் நடிப்பதற்கு ஜெஃப் கோல்ட்ப்ளும் (Jeff Goldblum- ஜுராசிக் பார்க்திரைப்படத்தொடரில் மால்கம்மின் பாத்திரத்தை ஏற்றவர்) மட்டுமே தயாராக இருந்தாரா என்ற ஐயத்தை எழுப்புகிறது.

உண்மையில், அந்தக் காலத்தைச் சேர்ந்த நாவலில் ஒரு இளவரசியின் காதலன் அவளுக்கு இது போன்ற ஒரு விசித்திரக் கதையைக் கூறுகையில், அவள் அப்போதும் சிறு வயதிலிருந்தது போலவே விசித்திரக் கதைகளை மிகவும் நேசித்ததாகக் கூறுவாள்.

கிங் லியர் கதையை வாட்டர் அண்ட் சால்ட் மற்றும் கேப் ஒ' ரஷஸ் ஆகிய விசித்திரக் கதைகளின் இலக்கிய மாற்ற வகைகளாகக் கருதலாம்.

மேலும் ஒவ்வொரு எழுத்து வடிவ விசித்திரக் கதைகளும் வாய்வழி கேலி அம்சங்களுக்குள் இலக்கிய மரபிலிருந்து பெரும் பகுதியைக் கொண்டுள்ளன.

“போலிப் போர்” என்ற பெயரைத் தவிர ”மங்கியஒளிப் போர்” (சர்ச்சில் வைத்த பெயர்), “அமர்ந்த நிலைப் போர்” (சிட்ஸ்கிரெய்க், ஜெர்மானிய ஊடகங்கள் வைத்த பெயர்), ”போரடிக்கும் போர்” (போயர் போரை வைத்து கேலி செய்ய), “விசித்திரப் போர்” (போலந்திலும் பிரான்சிலும் வைத்த பெயர்) என பல்வேறு பெயர்கள் இக்கட்டத்துக்கு வழங்கப்பட்டன.

ஆன்டர்சனின் குழந்தைகளுக்கான விசித்திரச் சிறுகதைத் தொகுப்பின் மூன்றாவதும் இறுதியானதுமான தொகுதியில் இக்கதைகள் இடம்பெற்றிருந்தன.

peculium's Usage Examples:

19), which assimilated the position of those so liberated to that of the Latin colonists, under the name of Latini juniores, the person remained in the eye of the law a slave till his death and could not dispose of his peculium.

The law also favoured in special cases the security of the peculium, though in general principle it still remained the property of the master.

He was, however, in practice permitted to enjoy and accumulate chance earnings or savings, or a share of what he produced, under the name of peculium.

He allowed the contubernium of male and female slaves at the price of a money payment from their peculium.

This of course presupposes the recognition of the right of the slave to his peculium; and the same is implied in Cicero's statement that a diligent slave could in six years purchase his freedom.

The slave could purchase his liberty with his peculium by agreement with his master.