Noun:

புகழ்ச்சி,

laudation தமிழ் அர்த்தத்தின் உதாரணம்:

பெண்மகளைப் புகழ்ந்து பாடின் புகழ்ச்சிமாலை.

புகழ்ச்சியை நோக்கிய எழுச்சி .

தற்புகழ்ச்சி கொள்ளாது;.

புகழ்ச்சி விருப்பன் போலும்.

"ஞானப்புகழ்ச்சி ஓர் ஆய்வு" எனும் புத்தகம் தக்கலை பீரப்பா அவர்களின் பாடலை இவர் ஆய்வு செய்து எழுதியது.

கூடைப்பந்து புகழ்ச்சி சபையில் ஒரு கணவர் ஆவார்.

ஆனால் ஹென்றி அவருடைய நாடகத்தில் தனது வஞ்சப்புகழ்ச்சியை எழுத ஆரம்பித்தார்.

ஒருவரைப் புகழ்ந்து பாடுவது புகழ்ச்சி மால்.

இந்த நையாண்டி, ஒரு வஞ்சப் புகழ்ச்சியாகவோ, அந்த ஆக்கம், அதில் இடம் பெறும் பாத்திரம், ஆக்கியோன் அல்லது தொடர்புடைய வேறு ஏதாவது ஒன்றின் மீதான விருப்பத்தைக் காட்டுகின்ற ஒரு வேடிக்கையாகவோ, இருக்கலாம்.

மீண்டும் இறைவனின் புகழ்ச்சியுடன், இந் நூலைப் பொருள் உணர்ந்து சொல்லுபவர்கள் அடையக்கூடிய பயனை இறுதி நான்கு வரிகளில் கூறி நூல் நிறைவு எய்துகிறது.

தூய்மையில் மேலோங்கியவர், அஞ்சத்தக்கவர், புகழ்ச்சிக்குரியவர்,.

இந்த வெல்ல இயலாத கோட்டை 5 கிலோ மீட்டர் பரப்பிற்கு கடினமான மதிற்சுவரையும் கடுஞ்சிக்கல் வாய்ந்த தொடர்ச்சியான அரணையும் தற்புகழ்ச்சியுடன் கொண்டுள்ளது.

கூடைப்பந்து புகழ்ச்சி சபை தளம் .

laudation's Usage Examples:

7, I), by separating the declamatory (E7rt6ELKTLK011) from the deliberative (bjwjyoptcOv, av,u ovXEVTLKOV) and judicial (SLKavtKOV); whereas his rival Isocrates had considered that laudation and vituperation, which Aristotle elevated into species of declamation, run through every kind (Quintilian iv.

All early writers speak of Clement in the highest terms of laudation, and he certainly ought to have been a saint in any Church that reveres saints.

But this laudation of times past concentrates itself almost wholly on the person of the sainted king whom, while with feudal independence he had declined to swear fealty to him, "because I was not his man," he evidently regarded with an unlimited reverence.

The pleasing style and novel matter enchanted the Spanish public, but the unmeasured laudation of Cortes at the expense of his lieutenants and companions brought about a violent reaction.

While he shows the persuasive art of an orator by presenting the subjugation of Gaul and his own action in the Civil War in the light most favourable to his claim to rule the Roman world, he is entirely free from the Roman fashion of self-laudation or disparagement of an adversary.

Cicero offered to supply the material, and hinted that Lucceius need not sacrifice laudation to accuracy.

She there wrote her Appel a l'impartiale posterite, those memoirs which display a strange alternation between self-laudation and patriotism, between the trivial and the sublime.

But those works of his which have come down to us show few traces of unusual ability; and the laudation of him as a universal genius by Sir Thomas Urquhart and Aldus Manutius requires to be discounted.

This laudation, both of the Goths and of their Byzantine conquerors, may perhaps help us to understand the motive with which the Getica was written.

If, indeed, they apply to me even remotely, I do not see that I deserve any laudation on that account.

These had their origin in the same impulse which ultimately found its full gratification in Roman history, Roman epic poetry, and that form of Roman oratory known as laudationes, and in some of the Odes of Horace.