Adjective:

ஏமாற்றுவது,

disgraced தமிழ் அர்த்தத்தின் உதாரணம்:

இந்த கதையின் முக்கிய அம்சமாக ஏமாற்றுவது உள்ளது.

வங்கி அலுவலரான ஆண்டி தண்டனைக்குத் துணிந்து வரிகளை எவ்வாறு சட்டரீதியாக ஏமாற்றுவது என விவரிக்கிறார்; ஹேட்லி ஆண்டியின் அறிவுரையை ஏற்று அதற்கு பரிசாக அவரது நண்பர்களுக்கு இடைவேளை ஓய்வளித்து பியர் பரிசளிக்கிறார்.

ஆனாலும், தமக்கு உள்ள அதிகாரத்தைப் பயன்படுத்தி வல்லுனர்கள், வாடிக்கையாளர்களை ஏமாற்றுவதும் உண்டு.

பாபு ( ராஜா ) மற்ற மாணவர்களை ஏமாற்றுவது, பேராசிரியர்களுக்கு எரிச்சலூட்டுவது போன்றவற்றில் ஈடுபடும் கெட்டப்போக்குள்ள மாணவன்.

எப்படியாவது கடின உழைப்பு ஏதுமின்றி கோடிசுவரனாக நினைத்து ஊர்க்காரர்களை ஏமாற்றுவதுபோல் அந்த ஊரில் வசதியான ஊணமுற்ற சிம்ரன் என்ற பெண் ஒருத்தியை மணமுடிக்க நினைக்கிறான் உல்லாஸ்(திலீப்).

வி சசி இயக்கிய படமான உயரங்களில் என்ற படத்தில் நடித்தார், அதன் கதை ஏமாற்றுவது மற்றும் துரோகம் இழைத்தலை கருத்தாகக் கொண்டது, இது அவருடைய சிறப்பை உயர்த்திக்காட்டிது.

இவர்களது பொருட்களை திருடுவது, வழியை மறிப்பது, டோராவின் நண்பர்களை ஏமாற்றுவது உள்ளிட்ட வேலைகளை செய்துவிடும்.

போலி படைக் கட்டமைப்புகளைக் கொண்டு எதிரியினை ஏமாற்றுவது - போலி விமானங்கள், விமான ஓடுதளங்கள், ரப்பரினால் செய்யப்பட்ட டாங்குகள், மரத்தாலான பீரங்கிகள் ஆகியவை பல இடங்களில் நிறுத்தப்பட்டன.

ஆபிரகாமிய சமயங்கள் மயக்கமோ குழப்பமோ இல்லாத தெளிவான சூழலில் நமது புலன்கள் நம்மை ஏமாற்றுவது மாய உணர்ச்சி அல்லது மாயத் தோற்றம் அல்லது தோற்ற மயக்கம் (Illusion) எனப்படுகிறது.

disgraced's Usage Examples:

He received from both bitter letters of reproof; it was rumoured that he would be disgraced, and Buckingham was said to have compared his present conduct to his previous unfaithfulness to Essex.

Fouche, for meddling in the negotiations through an agent of his own, was promptly disgraced; and, when neither England was moved by diplomatic cajolery nor Louis Bonaparte by threats, French troops were sent against the Dutch capital.

He disgraced or imprisoned the ringleaders, ordered Bernadotte (perhaps the fountain head of the whole affair) to take the waters at Plombieres and drove from office Fouche, who had sought to screen the real offenders by impugning the royalists.

I had disgraced myself; I had brought suspicion upon those I loved best.

Pietro Della Vigna, accused of treasonable designs, was disgraced; and the once all-powerful favourite and minister, blinded now and in rags, was dragged in the emperor's train, as a warning to traitors, till in despair he dashed out his brains.

He was disgraced in 1232; and power passed for a time into the hands of Peter des Roches, who filled the administration with Poitevins.

He was disgraced when Dagobert became sole king in 62 9, and had to seek refuge in Aquitaine.

Though the sale of offices and oppressive taxation which disgraced his pontificate may in part be explained by the desperate condition of the papal finances and by his saving up gold for a crusade, nevertheless he indulged in unbecoming pomp.

For several months the Chouans continued their petty warfare, which was disgraced by many acts of ferocity and rapine; in August 1795 they dispersed; but they were guilty of several conspiracies up to 1815.

The king fled from Spain, was disgraced by Napoleon, and received the order to retire incognito to Mortfontaine.

When he had to move large forces he was greatly superior to them as an organizer and strategist, and he never disgraced his successes by cruelty or needless severity.

It was not, however, for his suggestions for the reform of the constitution that he was disgraced, but because in the Polysynodie he had refused to Louis XIV.

Synonyms:

dishonored, shamed, discredited, ashamed,

Antonyms:

brassy, reputable, unrepentant, impenitent, unashamed,