ਯੂਗੋਸਲਾਵੀਆ ਦਾ ਮੂਲ ਨਿਵਾਸੀ ਜਾਂ ਨਿਵਾਸੀ,

yugoslav ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਉਦਾਹਰਨਾਂ:

8–19 ਫਰਵਰੀ - 1984 ਵਿੰਟਰ ਓਲੰਪਿਕਸ ਸਯੇਜੇਵੋ, ਯੁਗੋਸਲਾਵੀਆ ਵਿੱਚ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ।

ਦੱਖਣੀ ਯੂਰਪ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਭਾਗ ਵਿੱਚ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਯੂਰਪ ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਦੱਖਣੀ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਸਪੇਨ, ਦੱਖਣੀ ਫਰਾਂਸ, ਇਟਲੀ, ਸਾਬਕਾ ਯੁਗੋਸਲਾਵੀਆ, ਅਲਬਾਨੀਆ, ਯੂਨਾਨ, ਯੂਰਪੀਅਨ ਟੂਰਿਜ਼ ਦੀ ਪੂਰਬੀ ਤਾਰੇ ਅਤੇ ਮਾਲਟਾ ਆਦਿ ਦੇ ਏਡੀਰੀਆ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕਿਨਾਰੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।

1992 ਤਕ, ਯੁਗੋਸਲਾਵੀਆ ਪੰਜ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਰਾਜਾਂ, ਭਾਵ ਬੋਸਨੀਆ ਅਤੇ ਹਰਜ਼ੇਗੋਵਿਨਾ, ਕਰੋਸ਼ੀਆ, ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ, ਸਲੋਵੇਨੀਆ ਅਤੇ ਸੰਘੀ ਰਿਪਬਲਿਕ ਆਫ ਯੁਗੋਸਲਾਵੀਆ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਬਾਅਦ ਨੂੰ 2003 ਵਿੱਚ ਸਰਬੀਆ ਅਤੇ ਮੋਂਟੇਨੇਗਰੋ ਨਾਮ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਅਖੀਰ 2006 ਵਿੱਚ ਦੋ ਰਾਜਾਂ, ਸਰਬੀਆ ਅਤੇ ਮੋਂਟੇਨੇਗਰੋ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ।

ਸੇਲਜ ਦਾ ਜਨਮ ਯੁਗੋਸਲਾਵੀਆ ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਨਸਲੀ ਹੰਗਰੀਅਨ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ।

1985 ਵਿੱਚ, ਯੁਗੋਸਲਾਵੀਆ ਦੇ ਵਧੀਆ ਅਥਲੀਟ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗੋਲਡਨ ਬੈਜ ਐਵਾਰਡ ਮਿਲਿਆ।

ਪਗਡੰਡੀਆਂ (ਸਵੈਜੀਵਨੀ) ਉਸਦੀ ਸ਼ਾਹਕਾਰ ਰਚਨਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਹਿੰਦੀ, ਉਰਦੂ, ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ, ਮਰਾਠੀ, ਯੁਗੋਸਲਾਵੀ ਆਦਿ ਕਈ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿਚ ਅਨੁਵਾਦ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਕਈ ਅਡੀਸ਼ਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋ ਚੁੱੱਕੇ ਹਨ।

ਯੁਗੋਸਲਾਵੀਆ ਰਾਜ ਦੇ ਬੇਲਗ੍ਰੇਡ ਵਿੱਚ ਜੰਮੀ, ਸੋਕਿਕ ਨੇ ਆਪਣੇ ਅਦਾਕਾਰੀ ਕੈਰੀਅਰ ਨੂੰ 1957 ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੇ 40 ਤੋਂ ਵੱਧ ਫਿਲਮਾਂ ਅਤੇ ਟੀਵੀ ਸ਼ੋਅ ਕੀਤੇ. ਉਸ ਦਾ ਆਖਰੀ ਅਦਾਕਾਰੀ ਕ੍ਰਮ 2011 ਵਿੱਚ ਸੀ. ਅਕਤੂਬਰ 2010 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ 'ਦਿ ਪੈਸ਼ਨ ਫਾਰ ਫਲਾਈਂਗ' ਕਿਤਾਬ ਛਾਪੀ.।

ਹੇਗ਼ ਦੀ ਸਾਬਕਾ ਯੁਗੋਸਲਾਵਿਆ ਲਈ ਜੁਰਮਾਂ ਦੀ ਆਲਮੀ ਅਦਾਲਤ ਨੇ 2004 ਵਿੱਚ ਉਸ ਕਤਲਾਮ ਨੂੰ ਬਾਕਾਇਦਾ ਨਸਲਕੁਸ਼ੀ ਕਰਾਰ ਦਿੱਤਾ।

ਲੜਾਈ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਹ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਸੰਘੀ ਗਣਰਾਜ ਯੁਗੋਸਲਾਵੀਆ (SFRY) ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨਮੰਤਰੀ (1945 - 63) ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ (1953 - 80) ਬਣੇ।

ਬੋਸਨੀਆ ਅਤੇ ਹਰਜੋਗੋਵਿਨਾ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਸਰਬੀਆ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਯੁਗੋਸਲਾਵੀਆ ਦਾ ਨਾਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।

ਯੁਗੋਸਲਾਵ ਯੁੱਧਾਂ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਯੂਗੋਸਲਾਵੀਆ ਉੱਤੇ ਹੋਏ ਨਾਟੋ ਬੰਬਾਰੀ ਬਾਰੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਜੋ ਪੱਛਮੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਨੀਤੀ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਸਲੋਬੋਡਨ ਮਿਲੋਸੀਵੀਸ ਦੇ ਅੰਤਮ ਸੰਸਕਾਰ ਸਮੇਂ ਉਸ ਦੇ ਭਾਸ਼ਣ ਕਾਰਨ ਵਿਵਾਦ ਪੈਦਾ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਅਤਿ-ਸੱਜੇ ਸਰਬੀਆਈ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਦਾ ਸਮਰਥਕ ਦੱਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਉਸ ਨੇ ਯੁਗੋਸਲਾਵੀਆ ਦੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਟੀਮ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਕਰੋਸ਼ੀਆ ਦੀ ਕੌਮੀ ਟੀਮ ਉਸ ਨੇ ਚਾਰ ਯੂਰੋਸਕਰਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਨਾਂ ਦੋ ਵਾਰ ਯੂਰੋਪਾ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ।