Noun:

ਯੋਗੀ,

yogins ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਉਦਾਹਰਨਾਂ:

64 ਯੋਗਿਨੀਆਂ (ਦੇਵੀਆਂ) ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕੀ ਕੀਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਪੰਥ ਨੇ ਸੰਪ੍ਰਦਾਇਕ ਭਾਸ਼ਾ ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਬਾਹਰਲਿਆਂ ਲਈ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਸੰਚਾਰ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕੀਤਾ।

ਭੇਦਾਘਾਟ ਵਿੱਚ 64 ਯੋਗਿਨੀ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਹੋਰ 64 ਦੇਵੀਆਂ ਮੌਜੂਦ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ 64 ਨੰਬਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਯੋਗਿਨੀਆਂ (ਦੇਵੀ) ਦੀ ਅਸਲ ਗਿਣਤੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ,ਇਹ ਕਿ ਇੱਕ ਧਾਰਮਿਕ ਰਹੱਸਵਾਦੀ ਅਰਥ ਨੂੰ ਨੰਬਰ 64 ਨਾਲ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਹੈ।

ਕਠਿਨ ਸਾਧਨਾ ਅਤੇ ਚਿੱਲ੍ਹੇ ਕੱਟ ਕੇ ਮਿਲੀ ਯੋਗਿਨੀ ਇੱਕ ਰੁਤਬਾ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।

ਇਸ ਨੂੰ ਯੋਗ-ਗ੍ਰਹਿਣੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਜੋ ਅੱਗੇ ਚੱਲ ਕੇ ਯੋਗਿਨੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਜੁਗਨੀ ਬਣ ਗਈ।

ਇਹ ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕ ਗੀਤਾਂ ਵਿਚਲੀ ਯੋਗਿਨੀ ਤੋਂ ਬਣੀ ਜੁਗਨੀ ਦਾ ਅਰੰਭ ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਜੂਦ ਹੈ।

ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਯੋਗਿਨੀ ਸ਼ਬਦ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਔਰਤ ਯੋਗੀ ਵੱਲ ਸੰਕੇਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ 64 ਯੋਗਿਨੀਆਂ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਇੱਕ ਤੰਤਰੀ ਅਤੇ ਗੁਪਤ ਪੰਥ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੂ ਦੇਵੀ ਦੁਰਗਾ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਖੇਮੂਖੀ ਉਹ ਦੇਵੀ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਤੋੜਿਆ ਹੋਇਆ ਬੁੱਤ ਭਾਰਤ ਦੇ ਜਬਲਪੁਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਭੇਦਾਘਾਟ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ 64 ਯੋਗਿਨੀ ਮੰਦਿਰ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।

ਵਿਨਾਇਕੀ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਮੂਰਤੀਆਂ ਇਕ ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਭੇਡਾਘਾਟ, ਚੌਸਾਥ ਯੋਗਿਨੀ ਮੰਦਰ ਵਿਚ ਚਾਲੀਵਾਂ ਯੋਗੀਨੀ ਵਜੋਂ ਹੈ।

 ਯੋਗਿਨੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ, "ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਇਹ ਤਸਵੀਰ ਮੇਰੇ ਸਾਰੇ ਵਿੱਚ ਹੈ ਅਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਊਰਜਾ ਨਾਲ ਜੀਵਿਤ ਹਾਂ।

ਯੋਗੀ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਯੋਗ ਵਿੱਦਿਆ ਵਿੱਚ ਨਿਪੁੰਨ ਹੋ ਜਾਣ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਯੋਗ ਦੇਣ ਵੇਲੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਗਲ਼ ਵਿੱਚ ਇਹ ਯੋਗਿਨੀ ਧਾਰਨ ਕਰਾਉਂਦੇ ਸਨ, ਭਾਵ ਇਹ ਯੋਗ ਗ੍ਰਹਿਣ ਅਤੇ ਨਿਪੁੰਨ ਯੋਗੀ ਦੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਚੱਲਿਤ ਹੋਈ।

ਖੇਮੁਖੀ 64 ਯੋਗਿਨੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਦਾ ਨਾਂ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ 9ਵੀਂ ਅਤੇ 13ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਦਰਮਿਆਨ ਇੱਕ ਗੁਪਤ ਅਤੇ ਸਪਸ਼ਟ ਔਰਤ ਮਤ ਸੀ।

64 ਯੋਗਿਨੀਆਂ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੀ ਕਿ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਥਾਵਾਂ (ਕਾਲਾ ਜਾਦੂ ਵੀ) ਦੁਆਰਾ ਉਹ ਬੇਅੰਤ ਅਲੌਕਿਕ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ।

ਕਰਮਯੋਗਿਨੀ, ਵਿਜੈ ਜਹਾਗੀਰਦਰ ਦੁਆਰਾ ।

yogins's Usage Examples:

Mahakala and Bhairava, and bear the accoutrements of charnel ground dwelling yogins—did not solely derive from a mainstream monastic Buddhist context.

It then covers the negative image of fakirs and yogins in the European mind in the period up to the 19th century, leading.

High-caste Hindus like him had traditionally held low-caste beggars, fakirs, and yogins in contempt for practising dramatic asanas in return for money.

khaṭvāṅga derived from the emblematic staff of the early Indian Shaivite yogins, known as kapalikas or "skull-bearers".

61-65 recommends Parwal as one of the foods suitable for yogins.

embodied the period"s distaste for yoga postures (asanas) as practised by Nath yogins by not mentioning them.

in every reach of the social structure: kings and ministers, priests and yogins, poets and musicians, craftsmen and farmers, housewives and whores.

of Krishnamacharya"s schoolboy pupils in the poses "don"t truly capture yogins using their body as a tool for spiritual development either.

khatvanga derived from the emblematic staff of the early Indian Shaivite yogins, known as kapalikas or "skull-bearers".

Book 15, Sections 63-65 by Strabo, who describes yogins of India.

in the 15th century, a man who then travelled to India and observed Nath yogins practising hatha yoga.

Onesicritus claims those Indian yogins (Mandanis ) practiced aloofness and different postures – standing or sitting or lying naked – and motionless.

distaste for yoga postures (asanas) as practised by Nath yogins by not mentioning them.