('&' ਲਈ ਵੇਦ ਦਾ ਅੰਤ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਤੋਂ,

Noun:

ਵੇਦਾਂਤ,

vedanta ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਉਦਾਹਰਨਾਂ:

ਪੱਛਮੀ ਜਗਤ ਨੂੰ ਭਾਰਤੀ ਦਰਸ਼ਨ, ਵੇਦਾਂਤ ਅਤੇ ਯੋਗ ਦਾ ਤੁਆਰਫ਼ ਕਰਾਉਣ ਵਾਲੀ ਮੁੱਖ ਹਸਤੀ ਸਨ।

ਹਾਲ ਹੀ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿਚ, ਸਰਕਾਰੀ ਮਲਕੀਅਤ ਵਾਲੀ ਸਟੇਟ ਇੰਡਸ੍ਟ੍ਰਿਯਲ ਡਿਵੈਲਪਮੈਂਟ ਕਾਰਪੋਰੇਸ਼ਨ ਆਫ ਉਤਰਾਖੰਡ ਲਿਮਿਟੇਡ (ਸਿਦਕੁਲ) ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਸਨਅਤੀ ਅਸਟੇਟ ਕੈਂਪਸ ਦੇ ਨੇੜੇ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਟਾਟਾ ਮੋਟਰ, ਬਜਾਜ, ਬ੍ਰਿਟੈਨਿਆ, ਐਚਪੀ, ਐਚਸੀਐਲ, ਵੋਲਟਾਜ਼, ਸ਼ੈਨਈਡਰ ਇਲੈਕਟ੍ਰਿਕ, ਨੈਸਲੇ, ਡਾਬਰ, ਵੇਦਾਂਤਾ ਰਿਸੋਰਸ ਆਦਿ ਵਰਗੀਆਂ ਕੰਪਨੀਆਂ ਹਨ।

ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ, ਹਿੰਦੀ, ਪੰਜਾਬੀ, ਕਾਵਿ-ਸ਼ਾਸਤਰ, ਵੇਦਾਂਤ ਅਤੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਆਦਿ ਦਾ ਭਰਪੂਰ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ।

ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਕਾਵਿ-ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੇ ਹੀ ਪਾਰੰਗਤ ਵਿਦਵਾਨ ਨਹੀਂ ਸਨ ਬਲਕਿ ਵੇਦਾਂਤ, ਮੀਮਾਂਸਾ, ਨਿਆਇ, ਵਿਆਕਰਣ, ਭਗਤੀ ਆਦਿ ਅਨੇਕ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ’ਤੇ ਆਪਣੀ ਤੀਖੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਸੌ ਚਾਰ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ ਹੈ; ਪਰ ਸਾਰੇ ਗ੍ਰੰਥ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਹਨ।

ਇਹ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਪੰਡਿਤ ਤੇ ਹੋਰ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਪਾਸੋਂ ਪੁਰਾਤਨ ਧਰਮ-ਗ੍ਰੰਥ ਤੇ ਵਿਆਕਰਣ, ਨਿਆਇ, ਵੇਦਾਂਤ ਆਦਿ ਪੜ੍ਹਦੇ ਰਹੇ।

ਹਵਾਲੇ ਸਵਾਮੀ ਰਾਮ ਤੀਰਥ (ਹਿੰਦੀ: स्वामी रामतीर्थ 22 ਅਕਤੂਬਰ 1873 – 27 ਅਕਤੂਬਰ 1906), ਸਵਾਮੀ ਰਾਮ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਵੇਦਾਂਤ ਦਰਸ਼ਨ ਦਾ ਮਾਹਿਰ ਭਾਰਤੀ ਸੰਨਿਆਸੀ ਸੀ।

ਭਾਰਤ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਦੇ ਵੇਦਾਂਤ ਅਤੇ ਯੋਗ ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿੱਚ, ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਸਰਬ-ਉੱਚ ਰੂਹਾਨੀ ਤੱਤ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ।

ਦੌਲਤ ਰਾਮ ਨੂੰ ਵੇਦਾਂਤੀ ਕਿੱਸਾਕਾਰ ਹੋਣ ਦੀ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ।

ਪਰ, ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਦੇ ਮੱਧਕਾਲੀ ਦੌਰ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਸ਼ਬਦ ਵੇਦਾਂਤ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਦਰਸ਼ਨ ਦਾ ਇੱਕ ਸਕੂਲ, ਜੋ ਉਪਨਿਸ਼ਦਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਵੇਦਾਂਤ ਦੀ ਤਿੰਨ ਸ਼ਾਖ਼ਾਵਾਂ ਜੋ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜਾਣੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਉਹ ਹਨ: ਅਨੋਖਾ ਅਦ੍ਵੈਤ ਵੇਦਾਂਤ, ਵਿਸ਼ਿਸ਼ਟ ਅਦ੍ਵੈਤ ਅਤੇ ਦ੍ਵੈਤ।

ਪੁਰਾਣੇ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਵੇਦਾਂਤ ਉਪਨਿਸ਼ਦ ਹੀ ਹਨ।

ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਦੀ ਕਵਿਤਾ ਤੋ ਸਪਸ਼ਟ ਹੈ ਕਵੀ ਬਹਾਦਰ ਵੇਦਾਂਤ ਦੇ ਫ਼ਲਸਫੇ ਤੋ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਸੀ, ਪਰੰਤੂ ਇਹ ਪ੍ਰਭਾਵ ਕਚ ਘਰੜ ਰੂਪ ਵਾਲਾ ਸੀ।

ਦੂਜੇ ਵੇਦਾਂਤਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਵਰਤਕਾਂ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਭਲੀਭਾਂਤੀ ਫੈਲਾਇਆ, ਪਰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਬਾਹਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

vedanta's Usage Examples:

Bhaktivedanta Swami.

"Bhaktivedanta" and name Swāmī) when Keśava Gosvāmī initiated him into the renounced order of life (sannyasa) on 17 September 1959 at Keshava Maharaja"s temple.

Bhaktivedanta Swami describes the process of chanting the Maha Mantra as follows: Krishna consciousness is not an artificial.

Bhaktivedanta Swami Prabhupāda, by Tamal Krishna Goswami, edited with an introduction and conclusion by Graham M.

By researching tape recordings of Bhaktivedanta Swami, author provided accurate quotes of his statements wherever possible.

Bhaktivedanta Swami Prabhupada, whereupon he was given the name Ghanashyam Dasa (meaning servant of Krishna).

Other biographical works include He Lives Forever (1978) (lectures on the significance of Bhaktivedanta Swami's death) and five volumes of Prabhupada Nectar (1983–86) (collection of anecdotes told by Bhaktivedanta Swami's disciples and compiled by Satsvarupa dasa Goswami) and a number of other titles.

Personal servant of Bhaktivedanta SwamiIn addition to periods of being a GBC personal assistant, the brief period between January and July 1974 during which he had the opportunity to act as a personal servant and secretary to the founder of ISKCON, Bhaktivedanta Swami, is noted.

This remained evident especially among the older American devotees who even now speak with an Indian accent and display many of Bhaktivedanta Swami's gestures like turning one's head or moving one's hand in a certain way.

Bhaktivedanta Swami's personal typist and ISKCON secretary for the first year.

Scriptural writingsBooks included in this category include titles published by Bhaktivedanta Book Trust such as Narada Bhakti Sutra and Mukunda Mala Strotra, both unfinished works of his preceptor, as well as the multi-volume A Poor Man Reads the Bhagavatam – elaboration on Bhaktivedanta Purports of the Bhagavata Purana.

Bhaktivedanta Swami (1896–1977) continued his guru Western mission when in 1966 in the United States he founded ISKCON, or the Hare Krishna movement, which then spread Gaudiya Vaishnavism globally.