ਸੁਆਰਥੀ,

selfrighteously ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਉਦਾਹਰਨਾਂ:

ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਐਲਾਨੀਆਂ ਨਾਸਤਿਕ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਇਹ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸੰਸਥਾਗਤ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਸੁਧਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ।

ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਸਨੇ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰ (ਖ਼ਾਸਕਰ ਇਸਦੇ "ਕਲਾਸੀਕਲ" ਰੂਪ) ਤੋਂ ਇੱਕ ਅਨੁਸ਼ਾਸ਼ਨ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਦੂਰ ਜਾਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ, ਕੁੱਲਵਕਤੀ ਅਧਿਆਪਨ ਬੰਦ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਨਾਲ ਪਛਾਣਿਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਅਕੈਡਮੀ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਰਿਹਾ।

ਇੱਕ ਵਾਰ ਸਰਗਰਮ ਹੋਣ ਤੇ, ਲੀਪ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਪਭੋਗਤਾ ਦੀ ਆਈ.ਚੈਟ ਬੋਨਜੌਰ ਬੱਡੀ ਲਿਸਟ ਵਿੱਚ ਫੈਲਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਇਹ ਸ਼ੋਅ ਡੀਜੇਨਰਸ ਦੇ ਸੌਂ ਜਾਣ ਅਤੇ ਖ਼ਤਰੇ ਦੇ ਊਰਜਾ-ਥੀਮ ਵਾਲੇ ਸੰਸਕਰਣ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦਾ ਸੀ!, ਜੋ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਖੇਡਣਾ, ਕਰਟਿਸ ਅਤੇ ਅਲਬਰਟ ਆਇਨਸਟਾਈਨ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ।

ਰਜ਼ੀਆ ਬੜੀ ਹੀ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਮਹਿਲਾ ਸੀ ਉਹ ਮਰਦਾਨੇ ਵਸਤਰ ਪਹਿਨਕੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਬੈਠਦੀ ਸੀ ਪਰ ਸਾਜ਼ਿਸਕਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਚਾਅ ਨਾ ਸਕੀ ਤੇ 1240 ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ।

[7] ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਸਿੱਖਣ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਮੁੱਦੇ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਹੈ, ਜਦਕਿ ਿਨੱਜੀ ਤੌਰ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਹੈ।

‘ਖੋਖਰ’ ਦਾ ਕਬੀਲਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ‘ਰਾਜਪੂਤਾਂ’ ਨਾਲ ਜੋੜਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੋਖਰ ਦਾ ਕਬੀਲਾ ‘ਘੁੰਮਣ’ ਜੱਟਾਂ ਦੀ ਮੀਰਾਸ ਕਰਦਾ ਆਇਆ ਹੈ।

ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਮਨੋਚਕਿਤਸਕ ਸੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਗਿਆਨੀ ਮੰਨਦਾ ਸੀ, ਉਸ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦਾ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਪੂਰਬੀ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਦਰਸ਼ਨ, ਰਸਾਇਣ ਵਿਦਿਆ, ਜੋਤਿਸ਼ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰ, ਨਾਲ ਹੀ ਸਾਹਿਤ ਅਤੇ ਕਲਾ ਸਹਿਤ ਸਪਰਸ਼ ਖੇਤਰਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਵਿੱਚ ਲੱਗਿਆ ਸੀ।

ਦੇਵੀ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਪਿਛੋਕੜ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਸੇਨ ਨੇ ਪੇਂਡੂ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਆਮ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਅਕਸਰ ਅਜਿਹੇ ਦਬਾਅ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬੇਕਾਰ ਸਮਝਦੀਆਂ ਹਨ।

ਇੰਪੀਰੀਅਲ ਗੈਜ਼ੇਟੀਅਰ ਔਫ਼ ਇੰਡੀਆ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, "ਗੁਲਾਬ ਸਿੰਘ ਸਬਰਾਓਂ ਦੀ ਲੜਾਈ (1846) ਤੱਕ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਿਰਪੱਖ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਸਾਬਿਤ ਹੋਇਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਸਰ ਹੈਨਰੀ ਲਾਰੈਂਸ ਦੇ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਚੋਲੇ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਯੋਗ ਸਲਾਹਕਾਰ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਕਿਰਦਾਰ ਅਦਾ ਕੀਤਾ।

ਕਵੀ ਕੇਵਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।