chagatai Meaning in Punjabi ( chagatai ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਇਸ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਕੀ ਅਰਥ ਹੈ?)
ਚਗਤਾਈ
Noun:
ਚਗਤਾਈ,
People Also Search:
chagfordchagrin
chagrined
chagrining
chagrins
chai
chain
chain armor
chain armour
chain gang
chain mail
chain pike
chain reaction
chain rule
chain smoke
chagatai ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਉਦਾਹਰਨਾਂ:
ਜਨਮ 1957 ਬਾਬਰਨਾਮਾ (ਚਗਤਾਈ/بابر نامہ; ਸ਼ਬਦੀ ਮਤਲਬ: "ਬਾਬਰ ਦੀ ਕਿਤਾਬ" ਜਾਂ "ਬਾਬਰ ਦੀਆਂ ਚਿੱਠੀਆਂ"; ਜਾਂ ਤੁਜਕ-ਏ-ਬਾਬਰੀ) ਤੈਮੂਰ ਦੇ ਪੜਪੋਤਰੇ ਮੁਗ਼ਲ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਬਾਨੀ ਅਤੇ ਪਹਿਲੇ ਸਮਰਾਟ ਬਾਬਰ (1483–1530) ਦੀ ਸਵੈਜੀਵਨੀ ਹੈ।
ਨਿਆਜ਼ੀ ਨੇ 1920 ਵਿਆਂ ਦੇ ਵਿਵਾਦਪੂਰਨ ਉਜ਼ਬੇਕ ਭਾਸ਼ਾ ਸੁਧਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੰਤਵ ਪੁਰਾਣੀ, ਲਾਪਤਾ ਹੋ ਰਹੀ ਚਗਤਾਈ ਦੀ ਥਾਂ ਸਾਹਿਤਕ ਉਜ਼ਬੇਕ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਕੋਡੀਫਾਈ ਕਰਨਾ ਸੀ।
ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਚਗਤਾਈ ਅਤੇ ਉਜਬੇਕ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦੇ ਸਾਹਿਤ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਅੰਗ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਪਹਿਲਾਂ ਇਹ ਬੁਖਾਰਾ ਅਮੀਰਾਤ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਕਰਮੀਨ (ਕਰਮਨ) ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਮੁੜ-ਸਥਾਪਨਾ 1958 ਵਿੱਚ ਮਹਾਨ ਉਜ਼ਬੇਕ ਕਵੀ ਅਤੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਅਲੀਸ਼ੇਰ ਨਵਾਈ ਦੇ ਨਾਂ ਉੱਪਰ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਜਿਸਨੇ ਫ਼ਾਰਸੀ ਅਤੇ ਚਗਤਾਈ ਵਿੱਚ ਹੇਰਾਤ ਵਿੱਚ ਸੁਲਤਾਨ ਹੁਸੈਨ ਮਿਰਜ਼ਾ ਬੇਕਾਰਾ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ।
ਮੌਤ 2014 ਖ਼ੋਕੰਦ (Qo‘qon, Қўқон, قوقان; خوقند, Xuqand; ਚਗਤਾਈ: خوقند, Xuqand; Хӯқанд, Xûqand/Xūqand) ਪੂਰਬੀ ਉਜ਼ਬੇਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਫ਼ਰਗਨਾ ਖੇਤਰ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈ, ਜਿਹੜਾ ਫ਼ਰਗਨਾ ਵਾਦੀ ਦੇ ਦੱਖਣ-ਪੱਛਮੀ ਸਿਰੇ ਉੱਤੇ ਸਥਿਤ ਹੈ।
ਅਲੀਸ਼ੇਰ ਤੈਮੂਰ ਕੁਲੀਨਾਂ ਦੇ ਚਗਤਾਈ ਅਮੀਰ (ਜਾਂ ਫ਼ਾਰਸੀ ਵਿੱਚ ਮੀਰ) ਵਰਗ ਵਿੱਚੋਂ ਸੀ।
ਉਹ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆਈ ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ਦੀ ਸੰਤਾਨ: ਤੈਮੂਰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਮੀਰਾਂ ਸ਼ਾਹ ਦੁਆਰਾ, ਅਤੇ ਚੰਗੀਜ਼ ਖਾਨ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਚਗਤਾਈ ਖਾਨ ਦੁਆਰਾ ਸੀ।
ਬੇਸ਼ੱਕ ਚਗਤਾਈ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਲੁਪਤ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ, ਆਧੁਨਿਕ ਉਜਬੇਕ ਭਾਸ਼ਾ ਉਸੇ ਦੀ ਵੰਸ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਉਜਬੇਕ ਲੋਕ ਬਾਬਰਨਾਮਾ ਪੜ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਨਵਾਈ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਚਗਤਾਈ ਅਤੇ ਹੋਰ ਤੁਰਕੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਸਾਹਿਤਕ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਫ਼ਾਰਸੀ ਨਾਲੋਂ ਉੱਤਮ ਸਨ।
ਮੌਤ 1918 ਅਮੀਰ 'ਅਲੀ ਸ਼ੇਰ ਨਿਵਾਈ (9 ਫਰਵਰੀ 1441 – 3 ਜਨਵਰੀ 1501), ਜਾਂ ਨਿਜ਼ਾਮ ਉੱਦ ਦੀਨ ਅਲੀਸ਼ੇਰ ਨਿਵਾਈ (Chagatai-Turkic/نظامالدین علیشیر نوایی) ਚਗਤਾਈ ਤੁਰਕ ਕਵੀ, ਲੇਖਕ, ਸਿਆਸਤਦਾਨ, ਭਾਸ਼ਾ-ਵਿਗਿਆਨੀ, ਰਹੱਸਵਾਦੀ, ਅਤੇ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਸੀ।
ਉਸਦੀ ਵੱਖਰੀ ਚਗਤਾਈ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਕਾਰਨ, ਨਵਾਈ ਨੂੰ ਤੁਰਕੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਮੁਢਲੇ ਤੁਰਕ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਬਾਨੀ ਵਜੋਂ ਮੰਨਦੇ ਹਨ।
ਬਾਬਰ ਦੀ ਮਾਤ ਭਾਸ਼ਾ ਚਗਤਾਈ ਭਾਸ਼ਾ ਸੀ ਪਰ ਫਾਰਸੀ, ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਸ ਸਥਾਨ ਦੀ ਆਮ ਬੋਲ-ਚਾਲ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਸੀ, ਵਿੱਚ ਵੀ ਉਹ ਨਿਪੁੰਨ/ਮਾਹਰ ਸੀ।
ਉਹ ਚਗਤਾਈ ਸਾਹਿਤ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਪ੍ਰਤਿਨਿਧ ਸੀ।