लहान किंवा लहान डुक्कर, डुकरे,

Noun:

रणन,

pingling मराठी अर्थाचे उदाहरण:

डक, डख, डफळ, डफळे, डली, डाकी, डिंबळे, डोके, डोंगरे, डोंगळे, डोखे, डुकरे, डोपे, डुबल, डफळापूरकर, डोंग्रा, डाबर, डिसले, डोंबाळे, डुरे, डोंगरदिवे, डहाणुकर, डुंगुरपूरकर, डुणुंग, डेळेकर, डुडु, डोली.

मिथान, डुकरे व कोंबड्या यांचाही ते चलन म्हणून उपयोग करतात.

कॉडच्या शरीरापासून मिळणारे तेल गुरे, डुकरे आणि कोंबड्यांना पूरक खाद्य म्हणून देतात.

जुन्या जगापासून अत्यावश्यक पदार्थांमधील चळवळी जसे की गुरेढोरे, मेंढी, डुकरे, गहू, ओट्स, जव, तांदूळ, सफरचंद, नाशवंत चिअर, मटार, चणे, हिरवे सोया, सरस आणि गाजर यामुळेच नवीन विश्व पाककृती बदलली.

तसेच त्या प्रवाशांसोबत डोडोंच्या अधिवासात कुत्रा, मांजर, उंदीर, डुकरे आणि माकडे अशा पाळीव प्राण्यांचा प्रवेश झाला आणि परिणामी डोडोंची संख्या घटत गेली.

ही वेल गुरे, बकरी, डुकरे वगैरे जनावरे खातात.

त्या दिवशी डझनभर मोठी डुकरे मोकळी सोडायची, आणि जो कोणी त्यातल्या एखाद्याला पकडेल त्याचे ते झाले, असे कार्यक्रम होऊ लागले.

जनावरांना सुलभतेने पचणारी उच्च प्रथिने आणि निम्न लीनिन (?) कंटेंटयुक्त ॲझोला अन्य घन आहारात मिसळून किंवा नुसताच जनावरांना देता येतो; हा कोंबड्या, शेळ्या, मेंढया, डुकरे आणि ससे यांनाही देता येते.

कावळे, कोकीळ, कोळी, कोल्हे, गरुड, गाढवे, घारे, घोडावत (राजस्थानी आडनाव), घोडे, घोडके, घोडचौरे, चोचे, चोरघोडे, डुकरे, ढोक, तरस, तितीरमारे, नाग, पाखरे, पाल (बंगाली आडनाव), पिसे, पोपट, पोळ, बकरे, बोकड, बोके, मांजरे, मुंगी, मोरे, रानबोके, लांडगे, वाघ, वाघमारे, वाघे, शेळके, सरडे, मुंगुसमारे, वगैरे.

अजगर, हरिणे, वानरे, उंदीर व डुकरे यांना मारून त्यांचे मांस ते खातात.

यांच्यात मुख्य पोटभेद नऊ आहेत; ते म्हणजे मराठा, गुजराती, आरे, गोपाळगणी, डुकरे ऊर्फ पोटरे, पाल ऊर्फ काणे, वळे ऊर्फ वळियार, हरका .