mesprise Meaning in marathi ( mesprise शब्दाचा मराठी अर्थ)
Verb:
अपमान, द्वेष टाळा, तिरस्काराने पाहिले, अनादर, द्वेष, तिरस्कार करणे, तिरस्काराने पहा,
People Also Search:
mesquinemesquit
mesquite
mesquites
mesquits
mess
mess about
mess around
mess kit
mess of pottage
mess tin
mess up
message
messaged
messager
mesprise मराठी अर्थाचे उदाहरण:
ज्यू लोकांच्या चळवळीला ज्यूवाद तर ज्यू धर्मीय लोकांचा तिरस्कार अथवा द्वेष करणार्या तत्वाला ज्यूविरोध (ॲंटीसेमेटिझम) असे संबोधतात.
गरीबांबद्दलच्या द्वेषात त्यांची गंभीर चूक लक्षात आल्यावर वडील येतात, आणि माफी देखील मागतात, संपत्ती असूनही ते किती गरीब आहेत आणि त्यांची खरी संपत्ती त्यांची मुले आहेत याचा शोध जाहीर करतात.
त्यांच्या मनामध्ये जातीय द्वेष निर्माण होत नाही.
कार्तिक त्यांचा द्वेष करतो म्हणून त्याच्या कुटुंबाबद्दल बोलायचं नाही.
त्याची मुलगी गुन्हेगारांचा द्वेष करते हे देखील त्याला कळते आणि म्हणूनच आपली ओळख समोर येऊ नये याची तो काळजी घेतो.
शिवाय, हटनने सध्याच्या वापरातील इतर तीन व्याख्या देखील लक्षात ठेवल्या आहेत; परोपकारी किंवा द्वेषपूर्ण हेतूसाठी, जादुई कृत्ये करणार्या कोणालाही संदर्भ देण्यासाठी; विक्काच्या आधुनिक मूर्तिपूजक धर्माच्या अभ्यासकांसाठी; किंवा पुरुष अधिकाराचा प्रतिकार करणाऱ्या आणि स्वतंत्र महिला अधिकाराचा दावा करणाऱ्या स्त्रियांचे प्रतीक म्हणून.
५) प्राप्तांची सेवा, संतांची सेवा, द्वेष कर्त्याची सेवा ही सर्वोत्तम सेवा.
द्वेष, हिंसा, स्वार्थीपणा, भोगविलासी वृत्ती यामुळे सुखी जीवन जगणाऱ्या वसाहतीत नीतीमूल्यांची पायमल्ली होत राहिली.
लोकमान्य टिळकांच्या अटकेमुळे ते अस्वस्थ झाले (१८९७) आणि बिटिशांच्या अन्याय्य व भारतविरोधी धोरणाबद्दल त्यांच्या मनात द्वेष उत्पन्न झाला.
आई क्रिकेटवेडी असली तरी त्याचे वडिल अन्वर क्रिकेटचे पक्के द्वेष्टे असतात व क्रिकेट हा उपयोगशून्य लोकांच्या मनोरंजनाचा खेळ आहे व क्रिकेटच्या वेड भारताच्या अधोगतीचे कारण आहे असे त्यांचे म्हणणे असते.
या संस्थेत त्यांनी भारतातल्या मानसशास्त्रीय लोकपरंपरा, हिंदू धर्माची मानसिक बैठक, महात्मा गांधी, रामकृष्ण परमहंस, व स्वामी विवेकानंद यांचे मानसिक जीवन, भारतातल्या हिंदू-मुसलमान द्वेषामागची मानसिक कारणे, इत्यादी विषयांवर महत्त्वाचे संशोधन केले.
वेगवेगळ्या शहरात स्थलांतर करणाऱ्या नागरिकांना गटातटातील द्वेषाला सामोरे जावे लागते हा या कादंबरीचा विषय आहे.
पुरोगामी, उदारमतवादी, सुधारक विचारांच्या ब्राह्मणांविषयी त्यांच्या मनात द्वेषभावना नव्हती.