Noun:

मूर्खपणा, अज्ञान, अननुभव,

folkishness मराठी अर्थाचे उदाहरण:

इंग्रजीचा वापर करून देशाच्या एकात्मतेचा युक्तिवाद त्यांनी मूर्खपणाचा मानला.

रेवती अरुंधतीसमोर अंकिताला एकल सॉलिटेअरची अंगठी देण्यासाठी एक मूर्खपणाची इच्छा ठेवते, तिच्या लग्नात आईकडून मिळालेले दागिने विकल्यानंतर अरुंधती ती अंकितासाठी खरेदी करते.

अल्बर्टच्या मूर्खपणामुळे त्याचे काही तुकडे वेगळे होऊन मूळ हिऱ्याचे वजन १८० कॅरेटवरून १०५ कॅरेट एवढे कमी झाले.

राजा आपल्या मुलांच्या या मूर्खपणाला कंटाळला होता.

त्याचप्रमाणे दिपविणारा प्रकाश, झक्क, भपकेदार, चकचकीत, झगझगीत, लख्ख, झक्क, भपकेदार, चकचकीत, वाईट गोष्ट, निंद्यकर्म, मूर्खपणा, पागलपणा, दुखवणे, फसवणे असेही अर्थ होऊ शकतात.

परंतु एवढा मूर्खपणा कधी कोणत्याहि देशात झाला नसेल.

प्रत्येकाच्या लक्षात येते की विजया मेघनावर नाराज आहे, परंतु त्याबद्दल काहीही करू शकत नाही आणि पुन्हा मुंबईत बदली करून मेघनाला घरी आणते आणि विजयाला तिच्या मूर्खपणाची जाणीव होते.

नकारात्मक पुनरावलोकनात, सॅन फ्रान्सिस्को क्रॉनिकलच्या मिक लासाले यांनी लिहिले: "एक तेजस्वी तरुण अभिनेत्री, एक चित्रपट-स्टार अभिनेता आणि संभाव्य मनोरंजक संकल्पना 128 मिनिटांच्या रंगीबेरंगी, रिकाम्या मूर्खपणामुळे धूसर होते.

'क्वेट्टा'त झालेल्या भूकंपाचे कारण माणसांची पापे आहेत, असे म्हणणे हा गांधींचा मूर्खपणा होता आणि त्यांच्या ब्रह्मचर्याच्या कल्पनेला काहीही शास्त्रीय आधार नसल्यामुळे धार्मिक वेड या पलीकडे त्याला महत्त्व नाही, असेही ते म्हणतात .

ते ७७व्या पत्रात यासंबंधी म्हणतात, ‘अहो, पाठ म्हणणें ही विद्या केली कोणी? यांत फळ काय? हा मूर्खपणा उत्पन्न कसा झाला असेल तो असो.

आणि या दास्याला ईश्वरी कोप मानून त्या दास्यातून मुक्त होण्यासाठी बलिदानाला सज्ज होण्याऐवजी ईश्वराची करुणा भाकणे हे मूर्खपणा व पळपुटेपणाचे लक्षण आहे; तसेच मुक्तीसाठी ठोस प्रयत्‍न न करता केवळ प्राक्तनाला दोष देणे हे भ्याडपणाचे लक्षण आहे असे त्यांनी प्रतिपादिले.

चाणक्य नीती : मूर्खपणा आणि जवानीपेक्षाही घातक आहे ही गोष्ट.

कर्जदार झक मारीत राहतील), मूर्खपणा करणे.

folkishness's Usage Examples:

or the "folk", then any invocation of nationality, ethnicity, or even folkishness is Nazi [.

"Savitri review — the unsettling folkishness casts a spell".

limitation with which each system operates to retain its essence either of folkishness or of classicallty seems to have been first realized by Marriott (1955).