Noun:

கற்பு, சுத்தம்,

surdity தமிழ் அர்த்தத்தின் உதாரணம்:

தொலையாக் கற்ப - கற்பு கற்றல் .

கற்புர சிலாசத்து : கற்றாழைச்சாற்றில் 3 மணிநேரம் ஊறவைத்து எடுக்கவும்.

களவு போதும், கற்பு வாழ்க்கை அமையட்டும் என வற்புறுத்த விரும்பும் தோழி தலைவிக்குச் சொல்வது போலத் தலைவனுக்கு உறைக்கும்படி அவனது இயல்பைப் பழித்துக் கூறுகிறாள்.

பெண்ணைக் கொடுப்பதற்கு உரிமை உடைய மரபினர் சடங்குகளுடன் தலைவனுக்குத் தருவது கற்பு எனப்படும்.

கற்பு என்பது மாட்சிமை உடைய நலமாதலால் அதனை இப்பாடல் 'மாணலம்' என்னும் அரிய சொல் தந்து வழங்குகிறது.

கணிகையர் குலத்தோன்றலெனினும் கற்புநெறி வழுவாமல் கோவலனுக்கென்றே வாழ்ந்தவள்.

கடமை உணர்வும், கற்பும், இவற்றில் மடம்பட்டுக் கிடத்தலும் அவள் பண்பு.

கற்பு திருமணத்துக்குப் பின்னர் நிகழும் கணவன் மனைவி உறவு.

பெற்றோர் நடத்தி வைக்கும் மணவாழ்க்கையே 'கற்பு நெறி' எனப்பட்டது.

மூன்றுபே ராலே அழிவுமுண்டு!கற்புள்ள மாதர் குலம் வாழ்க நின்ற.

*கற்புலனற்றவர்களுக்கான தேசிய நிறுவனம் (National institute for Visually impaired).

கற்புமணத்தில் பரத்தை இல்லத்துக்குப் பிரிதல் நிகழ்கிறது.

அம்மி போல் உறுதியாகக் கற்புத் தன்மையைக் காப்பேன் என்பது இதன் பொருள்.

surdity's Usage Examples:

"One capital argument of the Christians was the absurdity of a man making an idol and then being afraid of or adoring the work of his own hands.

To see the absurdity of the second paradox of relativity is easier than to refute it.

Fechner was saved from this absurdity, but only to fall into the greater absurdity of his own panpsychism.

The strangeness and absurdity of these replies arise from the fact that modern history, like a deaf man, answers questions no one has asked.

Let us grant that there is as much intellectual absurdity in acting unjustly as in denying that two and two make four; still, if a man has to choose between absurdity and unhappiness, he will naturally prefer the former; and Clarke, as we have already seen, is not really prepared to maintain that such preference is irrational.

Concordia discors pointed out the absurdity of the constant tendency to multiply oaths, while "remonstrances," "narratives," "queries," "prescriptions," "vindications," "declarations" and "statements" were scattered broadcast.

And even apparently apolitical absurdity is on some level an appropriate response to mass panic.

Johan Nordahl Brun (1745-1816), a young writer who did better things later on, gave the finishing touch to the exotic absurdity by bringing out a wretched piece called Zarina, which was hailed by the press as the first original Danish tragedy, although Ewald's exquisite Rolf Krage, which truly merited that title, had appeared two years before.

The system of setting nations by the ears with the view of settling the quarrels of a few reigning houses was reduced to absurdity when the people, as in these cases, came to be partitioned and exchanged without the assertion or negation of a single principle affecting their interests or rousing their emotions.

He gave amusing illustrations of the absurdity and poverty of the current pulpit oratory of his day, some of them being taken from the sermons of his own father.

Woolston, at first to all appearance working earnestly in behalf of an allegorical but believing interpretation of the New Testament miracles, ended by assaulting, with a yet unknown violence of speech, the absurdity of accepting them as actual historical events, and did his best to overthrow the credibility of Christ's principal miracles.