<< pleaded pleaders >>

pleader Meaning in Tamil ( pleader வார்த்தையின் தமிழ் அர்த்தம்)



Noun:

பரிந்து பேசு, வக்கீல், வழக்கறிஞர்,



pleader தமிழ் அர்த்தத்தின் உதாரணம்:

M மற்றும் சோனிக் யூத் ஆகியவற்றின் பக்தியுள்ள பரிந்து பேசுகிறவராக இருந்தார்.

258 இறப்புகள் அருளாளர் பட்டம் (முத்திப்பேறு பட்டம்) என்பது கிறித்தவ நம்பிக்கையைக் கடைப்பிடித்து, சிறப்பான விதத்தில் வாழ்ந்து இறந்த ஒரு மனிதர் விண்ணகத்தில் இருக்கிறார் எனவும், கடவுளிடம் இவ்வுலகில் இருப்பவர்களுக்காக பரிந்து பேசும் வல்லமை உள்ளவர் எனவும் கத்தோலிக்க திருச்சபையினால் வழங்கப்படும் அங்கீகாரம் அல்லது சடங்குமுறை ஆகும்.

குரு : தந்தையின் வலப்பக்கம் வீற்றிருந்து எங்களுக்காக பரிந்து பேசுகின்ற ஆண்டவரே, இரக்கமாயிரும்.

ஆதாயமில்லாமல் ஸ்மித்தின் சார்பாக பரிந்து பேசுவதற்கும், உயில் தொடர்பான விவாத நிலைபாட்டின் மீதான ஃபெடரல் நீதிமன்ற அதிகார வரம்பை விரிவாக்குவதற்கும், பொது வழக்கறிஞரை புஷ் நிர்வாகம் அதற்குப்பின் அனுப்பி வைத்தது.

1970 ஆம் ஆண்டுக்குள் இவர் சிறந்த சமூக சேவகர் எனவும், ஏழைகளுக்கும் ஆதரவற்றோருக்கும் பரிந்து பேசுபவர் என்றும் உலகம் முழுவதும் புகழப்பட்டார்.

புனிதர்கள் மக்களுக்காக கடவுளிடம் பரிந்து பேசுபவர்கள் என கத்தோலிக்கக் கிறிஸ்தவர்களால் நம்பப்படுகிறது.

pleader's Usage Examples:

In his early days he was famous as a pleader, and his knowledge of Roman law is reflected in parts of his writings.


Though neither a fluent speaker nor bold pleader, in a very few years he was at the head of his profession.


"They preferred an unwritten law, as Prutz suggests, partly because it suited the barristers (who often belonged to the baronage, for the Frankish nobles were "great pleaders in court and out of court"), and partly because the high court was left unbound so long as there was no written code.


Cicero had a perfect mastery of all weapons wielded by a pleader in Rome.


The letters to Atticus abound in the frankest selfrevelation, though even in the presence of his confessor his instinct as a pleader makes him try to justify himself.


POLYAENUS, a Macedonian, who lived at Rome as a rhetorician and pleader in the 2nd century A.


He was urged to take up a pleader's profession; but, like Ovid, he found in letters and gallantry a more congenial pursuit.


The opposition, which was led by one Eusebius, a "scholasticus" or pleader who afterwards became bishop of Dorylaeum, chose to construe this utterance as a denial of the divinity of Christ, and so violent did the dispute upon it become that Nestorius judged it necessary to silence the remonstrants by force.


On returning to Rome he was nominated to the honorary office of sevir equitum romanorum, and was actively engaged as a pleader before the centumviri, the chancery court of Rome (vi.


When emperors became converts, the church, so lately a victim and a pleader for liberty, readily learned to persecute.


As a pleader he attained neither high distinction nor very extensive practice, but he rapidly established a well-deserved reputation for sound knowledge, unwearied application and strict probity; and in 1766 he was elevated to the bench, when he assumed the title of Lord Hailes.


They preferred an unwritten law, as Prutz suggests, partly because it suited the barristers (who often belonged to the baronage, for the Frankish nobles were "great pleaders in court and out of court"), and partly because the high court was left unbound so long as there was no written code.





Synonyms:

attorney, counsellor, advocate, lawyer, counselor-at-law, counsel, counselor,



Antonyms:

nonpartisan, persuade, indicate,

pleader's Meaning in Other Sites