Noun:

பச்சாத்தாபம், வருத்தம்,

penitence தமிழ் அர்த்தத்தின் உதாரணம்:

புலன் வழி ஏற்படும் பச்சாத்தாபம் உள்நோக்கிய முன்மண்டை புறணி சார்ந்ததாகும், ஆனால் உணர்ச்சிவசப்பட்ட பச்சாத்தாபம் தீவுக்குரிய முன்புறத்து சிங்குலேட் மேல்பட்டை மற்றும் மூட்டு சார்ந்த இடங்களில் உருவாகின்றன, எ.

ஆர்எஸ்ஏவின் சமீபத்திய கணக்கெடுப்பில், பெண்கள் "தலைமைப் பதவிக்கு தலைமைக்கு பச்சாத்தாபம் மற்றும் உள்ளுணர்வைக் கொண்டுவருவதாக" கருதப்படுகிறார்கள், ஏனென்றால் மற்றவர்களின் உந்துதல் மற்றும் கவலைகள் குறித்து அவர்களுக்கு அதிக விழிப்புணர்வு உள்ளது.

"ஜி" வகை எதிருருக்களுக்கு சமநுகத்துக்குரிய தனி மனிதர்களை, "ஏ" வகை எதிருருக்களுக்கு சமநுகத்துக்குரிய தனி நபர்களுடன் ஒப்பிட்டுப் பார்க்கும் பொழுது, அதிக பச்சாத்தாபம், குறைந்த அளவிலான தகவு மறுமொழி, மற்றும் குறைந்த அளவிலான மதி இறுக்கம் கொண்டவர்கள் ஆவார்கள் மற்றும் பெற்றோர்கள் என்ற பொறுப்பை சரிவர ஏற்கும் திறமை படைத்தவர்கள் அல்ல.

MDMA (மெய்மறந்த நிலை) அன்பு, பச்சாத்தாபம் மற்றும் உறவினர்களுடன் ஓர் இணைப்பு ஆகிய உணர்ச்சிகள் ஆக்ஃசிட்டாசின் தூண்டப்படுவதால் ஏற்படும், அப்போது அது செரோட்டோனின் சார்ந்த 5-HT1A வாங்கிகளை, விலங்கினங்களில் தூண்டிவிடுவதுபோல மனிதனிலும் இயக்கலாம்.

மேலும் ஒரு கோபமான மனிதன் புற உண்மை, பச்சாத்தாபம், விவேகம் அல்லது சிந்தனையை இழந்து மற்றவர்க்கு தீங்கு விளைவிக்கலாம்.

penitence's Usage Examples:

The unreflective moral consciousness never finds it difficult to distinguish between a man's power of willing and all the forces of circumstance, heredity and the like, which combine to form the temptations to which he may yield or bid defiance; and such facts as " remorse " and " penitence " are a continual testimony to man's sense of freedom.

He proclaimed a crusade against Louis and the French, and, after the peace of Lambeth, he forced Louis to make a public and humiliating profession of penitence (1217).

"He points out the equivocal character of the word poenitentia, which meant both " penance " and " penitence "; he declared that " true contrition seeks punishment, while the ampleness of pardons relaxes it and causes men to hate it.

Fergus, lord of Galloway, a celebrated church-builder of the 12th century, had his principal seat on Palace Isle in a lake called after him Loch Fergus, near St Mary's Isle, where he erected the priory de Trayle, in token of his penitence for rebellion against David I.

He points out the equivocal character of the word poenitentia, which meant both " penance " and " penitence "; he declared that " true contrition seeks punishment, while the ampleness of pardons relaxes it and causes men to hate it.

This formal and regulated " penitence " was extended from apostasy to other grave - or, as they were subsequently called, " deadly " - sins; while for minor offences all Christians were called upon to express contrition by fasting and abstinence from ordinarily permitted pleasures, as well as verbally in public and private devotions.

The existence of feelings of remorse and penitence testify to the presence in the individual of motives to good conduct which, if acted upon and allowed full scope and development, may produce a complete change of character.

) the whole of his teaching, outside the preaching of penitence, was summed up in these maxims: - " Clerks who have estates, bishops who hold fiefs, monks who possess property, cannot be saved.

Moreover, remorse and penitence are witnesses in the wrongdoer to the truth of the interpretation.

Seeking out Nonnus, she overcame his canonical scruples by her tears of genuine penitence, was baptized, and, disguising herself in the garb of a male penitent, retired to a grotto on the Mount of Olives, where she died after three years of strict penance.

Synonyms:

self-reproach, repentance, remorse, penance, compunction,

Antonyms:

None